این که می گویند تکنولوژی فرهنگ خودش را می آورد یا به قول مک لوهان رسانه خود پیام است ابعاد پیچیده و چند بعدی دارد. همیشه این خود تکنولوژی نیست که خرده فرهنگ می سازد گاه یک فرهنگ بزرگ تر یا غریبه دستخوش خرده فرهنگ های تازه می شود و حتی کژکارکردهایی پیدا می کند که در ذات آن تکنولوژی و کارکردهایش از قبل وجود نداشته است. از این منظر می توان به موقعیت و جایگاه کنترل تلویزیون در خانواده های ایرانی پرداخت.

کنترل تلویزیون صرفا یک ابزار و تکنولوژی تسهیل کننده در انتخاب کانال های تلویزیونی نیست گاه به «ابژه قدرت» بدل می شود تا سوژه با در اختیار قرارگرفتن آن، برتری خود را درخانه به نمایش بگذارد.