من نخستین بار «دونالد ترامپ» را در اولین سفرم به شهر نیویورک در سال 1988 میلادی دیدم. برای یک قهرمان 25 ساله شطرنج شوروی، دیدن سرمایه دار پرزرق وبرقی چون او به همراه همسرش «ایوانا» جالب بود. آنها در حال قدم زدن در هتل «پلازا» بودند که آن زمان به تازگی از سوی ترامپ خریداری شده بود. او در آن زمان تجسم توهم من درباره شهرهای بزرگ غربی بود. برای من که درباره آمریکا بسیار خوانده بودم، اما تجربه مواجهه عملی کمی داشتم، ترامپ نماد ثروت و فرصت در غرب سرمایه داری بود. در آن زمان فکر می کردم ترامپ صاحب پلازاست؛ پلازا نماد نیویورک است و نیویورک هم نماد آمریکا.