تا زمان جان لاک و دیوید هیوم، دو جریان عمده در فلسفه غرب وجود داشت: یکی جریان آمپریزم (Empiricism) یا تجربه انگاری و دیگری جریان راسیونالیسم (Rationalism) یا خردانگاری. آمپریسم یا آمپریزم به معنای اصالت تجربه و حس است و می گوید هیچ شناخت بشری وجود ندارد که پایه های حسی و تجربی نداشته باشد اما راسیونالیسم یا خردانگاری، در برابر اصطلاح تجربه گرایی قرار می گیرد و به معنای آن این است که هر امری در مورد حقایق اساسی عالم را می توان به وسیله عقل تبیین کرد. اسپینوزا، دکارت، کارتزین ها و دکارتی ها بیشتر نمایندگان راسیونالیسم یا خردانگاری هستند. روشنگران فرانسوی به همین منوال، خرد را به طور مطلق برای