به دلیل آن که هر کاری در شرایط خاص خود انجام می شود ممکن است اثرات نامطلوبی روی سلامت افراد شاغل داشته باشد. با توجه به این که چنین روزی در تقویم، روز جهانی ایمنی در محل کار نامگذاری شده است، به عوامل زیان آور محیط کار اشاره می کنیم و به چند مورد از راه های کنترل آن می پردازیم.

عوامل زیان آور محیط کار چند دسته اند؛ زیان های فیزیکی شامل سر و صدای زیاد، کاهش یا افزایش نور و فشار هوا، وجود میدان های مضر مغناطیسی و گرما، سرما یا رطوبت زیاد هستند. زیان های شیمیایی در قالب تماس با مواد شیمیایی و آلاینده های مضرند که در بیشتر محیط های صنعتی وجود دارد. زیان های مکانیکی، ایمن نبودن ماشین آلات و محیط به نحوی که احتمال ایجاد حادثه برای پرسنل افزایش یابد. زیان های بیولوژیکی، انواع میکروب هایی که پرسنل به اقتضای شغل خود با آن در تماس اند و ازعوامل زیان آور روانی می توان به فشارهای عصبی ناشی از کار اشاره کرد. فشار عصبی نتیجه عکس العمل فرد برای سازگاری نسبت به محرکی است که به صورت فیزیکی یا روانی الزامات شغلی طاقت فرسایی را برای او به وجود می آورد.

معاینات قبل از استخدام: با توجه به محیط کاری که فرد قرار است در آن کار کند او را مورد معاینه قرار دهند تا قابلیت او در مواجهه با عوامل زیان آور شغلی شناسایی شود.

معاینات دوره ای: بسته به عامل زیان آوری که فرد با آن در تماس است هر چند وقت یکبار او را مورد معاینه قرار دهند تا به محض مشاهده علائم بیماری اقدامات لازم انجام گیرد.

اصلاح محیط کار: در صورتی که عوامل زیان آور تهدیدکننده باشد محیط کار باید با حذف این زیان ها سالم شود.