فرهنگ نویسی و دایرئ المعارف نویسی، نخستین و مهم ترین گامی است که باید به عنوان مقدمات اساسی کارهای پژوهشی برداشته شود. نیاکان ما بدین مهم توجه داشته اند و در نوشتن فرهنگ و تدوین دایرئ المعارف، با روش روزگار خود اقدام کرده اند. از لغت فرس تالیف اسدی توسی گرفته تا فرهنگ آنندراج ازجمله کوشش هایی است که نیاکان ما در جهت فرهنگ نویسی انجام داده اند.

تالیف آثاری چون جامع العلوم یا ستینی نوشته فخررازی، نفایس الفنون، تالیف شمس الدین آملی، کشاف اصطلاحات الفنون (بیشتر به عربی و کمتر به فارسی) نوشته محمدعلی یا محمد اعلی تهانوی ازجمله تلاشهای پدران فرهیخته ما در جهت دایرئ المعارف نویسی است. رفته رفته روزگار دگر شد و شیوه هایی نو در کار فرهنگ نویسی و دایرئ المعارف نویسی، در جهان پدید آمد تا پاسخگوی نیازهای روزگار ما باشد.