من خودم همیشه طرف نویسنده ام! این را البته از علی اصغر شیرزادی یاد گرفته ام از همان جلسات ماهنامه ادبستان که در ساختمان قدیمی موسسه اطلاعات برگزار می شد و اسدالله امرایی هم پای ثابتش بود. بله من طرف نویسنده، شاعر، هنرمند، اندیشمند و فیلسوف هستم چون صنف کفاش ها هوای همدیگر را دارند، صنف قصاب ها و دوزندگان کیف و شلوار جین هوای همدیگر را دارند پس چرا اهل فکر هوای همدیگر را نداشته باشند؟ تا اینجایش درست! نمایشگاه کتاب هم که مهم است، خیلی هم مهم است و چون ناشران، به درست یا غلط، بیشترین فروش سالانه شان هم در همین نمایشگاه است باید سنگ تمام گذاشت در تبلیغات و باقی قضایا برای فروش کتاب اما... بگذارید یک خاطره ای را تعریف کنم؛ نزدیک به یک دهه قبل، عده ای شاعر و نویسنده جوان بودند که هر جلسه ای که در آن حاضر می شدند، فردایش خبر می رسید که از شدت ازدحام، تا خود خیابان مردم جمع شده اند! کتاب هاشان هم همین طور بود یعنی در حالی که کتاب های شاملو و گلشیری و دولت آبادی مشخص بود که از یک میزان تیراژ بالاتر نمی فروشد، کتاب های اینها، هر ماه به چاپ چهارم و پنجم می رسید و حتی گفته می شد که این کتاب ها، بالای 30هزارنسخه در تهران فروخته! جای تعجب بود با این همه چون همه شان اهل رسانه بودند، دائم این خبرها می رسید. یک بار من هوس کردم فضول بازی دربیاورم، رفتم فرهنگسرایی که جلسه داشتند، غیر از خودشان، فقط مدیر روابط عمومی فرهنگسرا بود ولی فردا خبر منتشر شد که از شدت استقبال، جای سوزن انداختن نبود! ببینید عزیزان! مردم با دروغ مشکل دارند، کاری هم ندارند که نویسنده این دروغ را بگوید یا غیر نویسنده!