در آیات قرآن قبولی هر عملی متوقف بر تحقق دو شرط نیت پاک و عمل صالح است. به این معنا که عملی مقبول خداوند بوده و موجب تقرب می شود که از حسن فاعلی یا همان نیت پاک و حسن فعلی یعنی کردار و عمل نیک و صالح برخوردار باشد و هر چیزی که مانع از تحقق این دو شرط باشد، به معنی عدم قبولی و تقرب خواهد بود. اما گاه می شود که عملی هر دو شرط را دارا می باشد ولی مقبول و مقرب نباشد؛ زیرا کارهایی پس از آن انجام می گیرد که موجب ابطال عمل می شود. از جمله موجبات احباط، می توان به منت گذاری اشاره کرد. منت گذاری، رفتاری است که عمل مقبول و آثار آن را از میان می برد. در مقاله حاضر به چند و چون این رذیله اخلاقی پرداخته شده است.