هر کسی برای خود یک سالی دارد، کشاورزان معمولا اول سالشان اول پاییز است،یعنی درو می کنند و سود و زیان کشت و زرعشان را مشخص می کنند، برخی ها هم اول سالشان فروردین است، آنها که می خواهند بالنده باشند، مثل گیاه زندگی کنند، معمولا کسانی که در حد حیات گیاهی هستند، اول سالشان فروردین است، رشد می کنند، جامه خرم در برمی کنند، سال تازه دارند؛ اما کسانی که در مسائل اخلاقی کار می کنند، اول سالشان ماه مبارک رمضان است، لذا ماه شعبان آخر سال اخلاقی اینهاست. اینها که سال اخلاقی دارند تمام تلاش و کوشش آنها این است که در این ماه شعبان، بدهکاری هایشان را بدهند، حق الله دارند، حق الناس دارند، توبه ای باید بکنند،