انسان طی هزاران سال، اصلاح ژنتیک گیاهان و حیوانات را به روش انتخاب، پرورش و اهلی کردن انجام داده است. قبل از سال 1970، انتخاب محصول در درجه اول با گزینش دانه از بهترین محصولات کشت شده برای کاشت سال بعد انجام می شد که درنهایت باعث تولید گونه نسبتا یکنواخت گیاهان زراعی می شد. کشاورزان از طریق دورگه گیری (هیبریداسیون) نیز قادر به ایجاد نتایج و فرزندان برتری بودند که صفات سودمند از هر دو دودمان پدر و مادر (ازجمله رشد بیشتر، ارتفاع بلندتر، احشام بزرگ تر یا گل هایی با شکوفایی طولانی تر) را به ارث می بردند. کشاورزان با استفاده از چنین روش هایی و از طریق دورگه گیری دست به گزینش می زدند که این روش هنوز