حوزه شیعه در طول تاریخ یک حوزه انقلابی و همیشه درگیر با جبهه مقابل بوده است و در این درگیری جامعه مومنین را به پیش برده است؛ حوزه های علمیه، بر محور فقهای شیعه حلقه اتصال جامعه و معصومین(ع) و حلقه اتصال بین امام و اداره جامعه و پیشرفت دینی جامعه بوده است. دراین حوزه پیوسته سه کار انجام می شده است: اولا جامعه شیعه با جامعه کفار آمیخته نشده و مرزبندی ها حفظ شود که ما از آن به تبری تعبیر می کنیم. علمای اسلام تلاش می کردند که جامعه شیعه در جبهه مقابل استحاله نشود و به عنوان جبهه ای که دارای فرهنگ و مکتب روشنی است و مکتب کلامی، فقهی، اخلاقی و عرفانی ویژه ای دارد، به عنوان یک جامعه مستقل حفظ کنند