جنبش های عربی اخیر، از کشور کوچک تونس در شمال آفریقا آغاز شد. این حرکت به سرعت به توفانی تبدیل شد که سرنوشت تعدادی از رژیم های خودکامه عربی را رقم زد. در آن زمان، کمتر کسی تصور می کرد خودسوزی جوانی دست فروش، به سرعت قیامی فراگیر شده و منشا چنین تحولی در تونس شود. وجه ممیزه این کشور کوچک شمال آفریقا، فقط پیشگامی در قیام مردم و براندازی نظام دیکتاتوری زین العابدین بن علی نبود. مهم تر از آن، تونس تنها گل روییده و مانا در کویر جنبش هایی بود که امروز پس از گذشت پنج سال، اطلاق «خزان عربی» به آنها چندان بی مسما نیست؛ چراکه محصول نهایی این تحول در دیگر کشورهای عربی، بازتولید دیکتاتوری نظامیان (مصر)،