آرشیو چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۵، شماره ۲۵۹۱
هنر
۱۱

خط ادب

علیرضا امیرحاجبی

«هنر عام» ترجمه ساده و روانی است برایpop art. عام و نه عامیانه. نفس این هنر نیز ساده است و می توان ساده به کل ماجرا نگریست. البته و از سمتی دیگر می توان هر چیز ساده ای را نیز سخت نگریست. پاپ ایرانی نیز با همین روش ها قابل بررسی است. می توانیم از دیدگاه یک منتقد سخت نگر و پیچیده گو به آثار تناولی بنگریم و از سویی دیگر می توانیم در یک سیلان فکری عام نگر به تماشا بنشینیم و به تاثیراتی که یک پدیده منطقه ای بر هنرمندی در منطقه ای دیگر گذاشت نگاه کنیم. هنر پاپ ایرانی تناولی یک تاثیرپذیری است؛ تاثیرپذیری از یک ایده عام. می توان ارتباطی منطقی بین آثار دیگر وی با این مجموعه برقرار کرد. مجموعه پاپ ایرانی تناولی از همان فرمول هایی بهره می برد که وی در خلق آثار دیگرش استفاده کرده؛ بازتولید تصاویری ازدست رفته که می تواند دوباره مورد استفاده قرار گیرد؛ جملاتی پربار در کنار تصاویر زیبا و ساده. دیگر چه می خواهیم؟ هنرمندی خواسته تا تجربه ای را به تصویر بکشد و با دیگران آن را به اشتراک بگذارد. شاید این تجربه تبدیل به ایده ای شود و سپس تبدیل به الگویی برای هنرمندان دیگر.