انگار آدم ها وقتی ابلاغیه انتصاب شان به یک سمت بالارا به دست می گیرند دچار نوعی سندروم می شوند، «سندروم مدیریت»، سندرومی است که این روزها هر روز بیشتر از قبل در شهر شیوع پیدا می کند. مبتلایان به این سندروم مدام در جلسه اند، به سرعت نور، وعده و وعید می دهند و به همان سرعت وعده های شان را فراموش می کنند، رییس دفترشان که توانایی خاصی در دست به سر کردن آدم های آن سوی خط دارد، تلفن های گاه و بیگاه شان را جواب می دهد و به کلی دست یافتن به آنها و درددلی ساده با آنها، نزدیک به محال است. شیوع همین سندروم بهانه مان بود تا از بالاترین مقام دولتی در حوزه جوانان بخواهیم از پشت میزش بلند شود و چند دقیقه ای