یکی از موضوعاتی که توسط فعالان حوزه آموزش و پرورش دنبال می شود عضویت نمایندگان در کمیسیون آموزش و تحقیقات است: کمیسیونی که به طور تخصصی باید مسائل این حوزه را رصد کند و برای مسائل نظام آموزشی راه حل های قانونی و کارشناسانه بیابد. در این میان چهر ه های شاخص و معلمی زیرذره بین قرار دارند به ویژه چهر ه هایی که در وزارت آموزش و پرورش مسوولیتی داشتند یا افرادی که در تشکل های معلمی و شاخه فرهنگیان احزاب فعال بودند چراکه معلمان می خواهند ببینند چه کسانی به دنبال کمیسیون هایی با مزیت های مادی و زمینه های رانتی می روند و چه کسانی دغدغه های آموزشی دارند.

در همین زمینه خبرهای متفاوتی در رسانه ها منعکس شده: خبرهایی که برخی تاسفبار است و مدعیان همیشگی آموزش و پرورش و کسانی که ادعای تخصص و تجربه می کردند سودای کمیسیون های دیگری دارند و از طرفی خبرهای خوشی هم می رسد که حکایت از وفاداری کسانی دارد که بر عهد خود پایبند هستند و عضویت در این کمیسیون را در اولویت قرار دادند.

انتظار می رود در مجلس دهم و با این ترکیب از نمایندگان یکی از قوی ترین و فعال ترین کمیسیون ها کمیسیون آموزش و تحقیقات باشد چراکه هم مطالبات صنفی و هم مطالبات ملی در این حوزه افزایش یافته است و باید نمایندگان برای پاسخگویی به این مطالبات که در ایام تبلیغات انتخاباتی هم مطرح کرده بودند چاره ای بیندیشند.

حال این انتظار چگونه و توسط چه کسانی تحقق می یابد باید منتظر ماند: منتظر اعلام آمادگی نمایندگان و سپس رای گیری برای هیات رییسه کمیسیون و سپس رویکرد های اعضای آن در زمینه مسائل مهم و اساسی این حوزه مهم و سرنوشت ساز.