نقالی «سوگنامه باستان» با نقالی های دیگر فرق دارد. نقال در این نمایش لباس سنتی نقالان را به تن نکرده و لباس رزم مدرن پوشیده است. داریوش نصیری این بار تلاش می کند تا با نقالی«سوگنامه باستان» روایت سالهای دفاع مقدس را نقالی کند. نقالی که با استفاده از تکنیک های درام مدرن تبدیل به نوعی درام پست مدرنیستی شده است. نصیری سعی کرده تا با استفاده از ویژگی های ارتباطات کلامی و درام مدرن به تصویرسازی اشعار فردوسی در جریان نقالی بپردازد. بنابراین تنها به نقالی یک اثر نمی پردازد؛ بلکه تصویر سازی و استفاده از ویژگی ارتباط غیر کلامی و زبان بدن را در درام خود افزایش داده است. همچنین وی برای ایجاد ریتم و موسیقی از دو تکه چوب و ایجاد اصوات فولکلور و بدوی سود جسته و فضاسازی را به نوعی نمایشی استلیزاسیون خلق می کند. بخصوص که برای نشان دادن نعش سهراب نیز از تکه ای پارچه استفاده می کند. استفاده کاربردی از وسایل گاه مخاطب را به استلیزاسیون در اجرای تعزیه یادآوری می کند. در نهایت درامی خوش ساخت و خلاقانه پرداخته.نقالی داستان رستم و سهراب در روز بزرگداشت فردوسی شاعر بی بدیل ایرانی کارهر کسی نیست. زیرا نیاز به فن سخنوری و تکنیک های نقالی نیز دارد.اما داریوش نصیری مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی، نویسنده و کارگردان به مناسبت و پاسداشت این شاعر برگزیده کشور تلاش می کند تا نمایش رایگان را در روزپنجشنبه 23 اردیبهشت ماه در تالار محرب و در روزجمعه 24 اردیبهشت ماه در - تماشاخانه نمایش های آیینی و سنتی ایرانی- تماشاخانه سنگلج اجرا کند. نصیری پیش از این در کارنامه هنری خود بازیگری و نویسندگی قطعه ارکسترال فتح، ارکسترال ظهور، مجلس سهراب کشی، نام من ایران و.. را دارد. وی تا کنون جوایز متعددی در عرصه بازیگری و نویسندگی از جشنواره های معتبر ایرانی و خارجی از آن خود کرده است. اما نقالی «سوگنامه باستان» با استفاده از داستان رستم و سهراب تلاش می کند مساله دفاع از وطن را یادآوری کند و تا قیام سالار شهیدان امام حسین(ع) هم پیش می رود.