بازی خوب دو تیم ایران و ژاپن تا مدت ها در خاطر هواداران والیبال باقی می ماند. ایران با فشار روانی بیش از اندازه تیم میزبان بازی را آغاز کرد که تا حدودی تحت تاثیر این فشار منفی نتوانست را در طول ست ها کنترل کند و زمان هایی از بازی تمرکزش به هم ریخت.

برای ژاپنی ها این بازی به منزله مرگ و زندگی در بازی های انتخابی المپیک بود گر چه آنها در روز باخت به چین رویای المپیکی خود را از دست داده بودند اما برابر ایران سختگیرانه بازی کردند.

ژاپنی ها هرگز پیروزی برابر تیم ایران را برای خود کنار نگذاشتند اما نظم و کارگروهی این تیم در این دیدار به کمک شان آمده بود و برابر تیم ملی تا سرحد قدرت جنگیدند.

ملی پوشان ایران برای فرار از بار روانی منفی ایجاد شده توسط بازیکنان و تماشاگران میزبان و از طرفی ترس از باختن به ژاپن که به منزله دور شدن از کسب سهمیه المپیک بود فشار بیش از اندازه ای را تحمل کردند اما در طول ست ها بازی انفرادی به کمک مان آمد و با امتیازآوری مردان باتجربه تیم ملی توانستیم در این بازی پیروز شویم.

لوزانو هم با دیدن شرایط تیمی نامناسب ما دست به تغییرات زیادی در جریان بازی زد اما واقعیت این بود که بچه های تیم ایران بازیکنان همیشگی نبودند و با اشتباهات خود فرصت های بیشتری به میزبان دادند. تیم ایران هر گاه دفاع روی تور خوبی داشت یا سرویس های راحت تری با توجه به جو استادیوم به سمت زمین ژاپن روانه می کرد، به روند رو به ثبات می رسید اما در مجموع ژاپنی ها با مهاجمان سرعتی خود اجازه ندادند تیم ایران روز راحتی را در والیبال انتخابی المپیک سپری کند.

ما در طول مسابقه، والیبالی از هم گسیخته از تیم ژاپن ندیدیم و همین عامل سبب شد که آنها تا امتیاز پایانی تسلیم تیم ایران نشوند. آنچه در این مسابقه سبب برتری تیم ایران شد قدرت فردی بازیکنان مان بود نه قدرت کار گروهی که لوزانو حتما باید مشکلات تیمی ایران را تا قبل از دیدار امروز با چین برطرف کند.

چینی ها والیبال نظام یافته ژاپن را بازی نمی کنند اما تیم بسیار خطرناک این دوره بشمار می روند. هر چند تیم ایران بعد از شکست دادن ژاپن در شرایط روانی مناسبی قرار گرفته و با اطمینان خاطر بیشتری برابر چین بازی می کند.