داستان اشیا که در گوشه ای از موزه ها جا خوش کرد ه اند، جالب و شنیدنی است و هریک از آنها خاطره و داستانی مجزا از یکدیگر دارند که شنیدن قصه این اشیا خالی از لطف نیست.

موزه سینما یکی از مکان های دیدنی است که هزاران خاطره و داستان از وسایل و سینماگران سینمای ایران را در خود به یادگار جای داده است. محسن بدیع، یکی از پیشگامان سینمای ایران و موسس لابراتوار استودیو فیلمبرداری بدیع بوده است.

این پیشگام سینمای ایران، غرفه دیدنی و جذابی در موزه سینما دارد. در این غرفه علاوه بر وسایل شخصی بدیع، دوربینی وجود دارد که داستان آن جالب است. محسن بدیع سال 1334 دوربین فیلمبرداری سوپر پارو (super parvo) را که نوعی دوربین نگاتیو است، به ایران آورد تا برای ساخت فیلمنامه های سینمایی در اختیار کارگردان های مختلف قرار دهند، اما این دوربین به دلیل سنگینی بیش از اندازه، خیلی مهمان سینمای ایران نبود و فقط یک فیلم از مجموع آثاری که ساخته شده با این دوربین فیلمبرداری شد.

فیلم سینمایی «آخرین شب» به کارگردانی حسین دانشور و تهیه کنندگی محسن بدیع اولین و آخرین فیلمی بود که با این دوربین به مدت 90 دقیقه ساخته شد و پس از آن هیچ فیلم دیگری با دوربین سوپر پارو فیلمبرداری نشد.

تالار آبی موزه سینما، نخستین تالاری است که میزبان بازدیدکنندگان است. در این تالار، پیشگامان سینمای ایران معرفی می شوند و در انتهای همین تالار، در گوشه ای ویترین محسن بدیع قرار دارد که در این ویترین وسایل شخصی او نگهداری می شود. این دوربین در کنار غرفه بدیع در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفته است.