ایمان بدون مجاهده در راه کسب فضیلت، ایمانی تهی از ملکات معنوی بوده ومی تواند دستخوش جزرومدهای احساس و بازیچه تعصب قرار گیرد و همچون سلاحی خطرناک در کف زنگی مست در خدمت جهل و خشونت باشد. صفحات تاریخ و وضع آشفته کنونی منطقه موید این واقعیت است که اگر ایمان از معنویت تهی شد از مدارعقل و اخلاق نیزخارج شده و به عامل شر تبدیل می شود.

از این رو صاحبان ایمان واقعی هیچگاه از سعی و عمل در راه کسب معنویت فرو گذار نبوده و همواره در پی فتح مقامی معنوی از پی مقامی دیگر بوده اند. معنویت در آهنگی موزون به رشد و پرورش فضیلت های اخلاقی می پردازد و انسان را از سقوط به ورطه رذایل مصونیت می بخشد و سرنوشتش را به خیر و رستگاری منتهی می کند. شواهد بسیاری وجود دارد که انسان با ایمان صرف، بدون اتکا به معنویت و فضیلت نمی تواند به سرشت الهی خود دست یابد و ایمان به تنهایی حریف خوی سرکش انسان نیست. احساس معنوی با ایجاد تعادل در عمل انسان را از رفتارآلوده به تعصب دور می سازد. امروزه باکمال تاسف برای این ادعا که ایمان به تنهایی قادر به هدایت انسان در مسیری که اهلیت آن را دارد نیست، نمونه های بسیاری وجود دارد وایمان بیگانه با معنویت الهام بخش جنایت های هولناک است. با توجه به این صحنه ها ست که اهمیت معنویت و رجعت به حقیقت ایمان معنوی و استمداد از معنویت خود نمایی می کند. معنویت رکن ایمان است وماه مبارک رمضان خاستگاه این نیاز بشری. مناسک این ماه مبارک به گونه ای برنامه ریزی شده است که زمینه های کسب فضیلت و ملکات اخلاقی و معنوی در دسترس باشد واین ماه پر برکت فرصتی برای تمرین نوعدوستی و همدردی با مردم عادی است. ایمان معنوی دل ها را به دوستی و محبت نسبت به همنوع و احساس برادری هدایت می کند و ماه مبارک رمضان بهار رشد و شکوفایی حس دوستی و برادری آحاد جامعه با یکدیگر است. ماه رمضان فرصتی برای حرکت به سوی نقطه تعادل در زندگی همه انسان ها فراهم می آورد و روزهای سرشار از معنویت آن می تواند بر آهنگ آن بیفزاید.