تاکنون توانسته بودم در منطقه هیمالیا 13 قله بالای هشت هزار متری را صعود کنم. از بین این قلل، قله اورست تنها قله ای بود که در سال 84 برای صعود به آن از اکسیژن استفاده کرده بودم. برای اینکه بتوانم تمام این قله ها را بدون استفاده از کپسول اکسیژن به پایان برسانم نیاز بود که قله اورست را دوباره صعود کنم تا رکورد قلل هشت هزاری خود را بدون کپسول اکسیژن به 13 برسانم.

امسال از نپال و مسیر جنوبی اورست که صعود کردیم، حدود 220 نفر برای صعود روی این قله فعالیت داشتند و تنها فردی که توانست بدون استفاده از کپسول اکسیژن قله را صعود کند من بودم.

در مرحله اول 26 اردیبهشت ماه تا گردنه جنوبی اورست (کمپ چهار) پیش رفتم ولی در حمله اول سرعت باد بسیار شدید و سرمای هوا خیلی زیاد بود، بنابراین نتوانستم اقدام به صعود کنم چون کسی که بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود می کند در خطر سرمازدگی دست، پا و صورت قرار می گیرد.

در روز 30 اردیبهشت ماه با مساعد شدن هوا و شرایط برای صعود برای بار دوم به طرف قله حرکت کردم که شرایط مساعدتر بود و توانستم در روز 30 اردیبهشت ماه قله را صعود کنم.

به خاطر شرایط بد جوی صعود لوتسه برای سال آینده ماند و امیدوارم با صعود بدون اکسیژن به آخرین قله هشت هزار متری ام بتوانم به جمع هشت هزاری های جهان که بدون اکسیژن است بپیوندم.

تاکنون در کل دنیا 14 نفر توانسته اند بدون اکسیژن این 14 قله مرتفع را صعود کنند و امیدوارم در سال آینده من به عنوان نفر پانزدهم به جمع این باشگاه بپیوندم.