«تا وقتی هوا هنوز روشن بود، مطالب مضحکی را از کتابکی که «آوای موزها از شکم بربط سرزمین آلمان» نام داشت و شامل ترانه های کم ارزش و خنده آوری بود و با گراورهای چاپ چوبین تزیین شده بود برای هم می خواندیم، اما این کار با تاریک شدن هوا به آخر رسیده بود.

غذامان را که خوردیم، دل کنولپ هوای موسیقی کرد و من سازدهنی خود را از جیبم درآوردم و خرده های نان را از آن تکاندم و چند آهنگ بسیار شنیده را بار دیگر نواختم.» کنولپ، قهرمان داستان هرمان هسه در این داستان تصمیم می گیرد که به جای سرگرم شدن به دغدغه ها و مشکلات زندگی شهری سر به صحرا بگذارد و در آرامش صحرا رندگی اش را ادامه دهد. هرمان هسه، ادیب، نویسنده