در ماه های گذشته خبرهای خوبی از تمدید مجوز کانون های صنفی معلمان کشور پس از سال ها به گوش رسید. ضمن قدردانی از دولت برای بازگشایی فضای کنونی، این رویداد را باید آغازی دانست برای کارآمدترکردن کنش های فرهنگیان در گستره تلاش های صنفی – آموزشی. کانون صنفی معلمان به عنوان سازمانی مردم نهاد (NGO) قرار بود و البته هست تا نقش پل ارتباطی بدنه فرهنگیان و نهاد آموزش باشد. حدود 15 سال گذشته، این نهاد افتان و خیزان چنین نقشی را به عنوان مستقل ترین تشکل فرهنگیان بازی کرده و تجربه های گران بهایی برای کنشگران، فرهنگیان پیگیر و تا اندازه ای مسئولان بر جای گذاشته است. اما در دور تازه و با توجه به گسترش فراوان رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی و ورود فرهنگیان کنشگری که آگاهی چندانی از گذشته ندارند، نگرانی هایی را نیز