حضور قلب روح و مغز عبادات است. در آموزه های دینی بر این مسئله به ویژه در نماز تاکید شده است. در نماز که اهم امور است باید انسان در حضور قلب به خدا منقطع باشد و هیچ خاطره ای و اندیشه ای از ذهن عبور نکند چون حضور قلب و خشوع و خشیت مقصود کلی از نماز است، آیات و اخبار بسیار در ترغیب بر آنها و فضیلت و ستایش اهل آنها و مذمت غفلت و دل مشغولی در امور دنیا و وسوسه های باطل در حال نماز رسیده است، و نیز اخبار دلالت دارد که انبیاء و اوصیاء و بزرگان اولیاء به هنگام اشتغال در نماز در نهایت توجه و خشوع و خوف بودند. نوشتار حاضر اهمیت و راه های حضور قلب را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد.