رفت آنچنان که تیر رها؛ سوی آسمان

با قامتی بلند نه خم گشته چون کمان

قامت کشیده، موی سفید و صدا زلال

شاعر گذشت و رفت به دیدار دلبران

ثابت قدم، صبور، به سینه بهار داشت

مردی که بود با همه جز خصم، مهربان

هرگز عقب نماند از اندیشه های ناب

موقع شناس مثل شهیدان جاودان

نه یک قدم جلوتر و نه یک قدم عقب

از مقتدای خویش و از خیل همرهان

گر خواستی مرور کنی شعر انقلاب

آیینه «سبزواری» جان را دهد نشان