اگرچه حل مشکلات کشور با در مقابل هم قرار گرفتن نیروهای سیاسی و به کار بردن شیوه های تخریبی ممکن نخواهد بود و رویکردی تعاملی بین آنها لازم است اما باید در نظر داشت که نباید نقد از بین برود. انتقاد ابزار مفید و لازمی در پیشروی کشور به سمت پویایی است. اینکه تعامل جناح های سیاسی برای این باشد که حقوق جامعه را وجه المصالحه قرار دهند منطقی و درست نیست. تعامل از این جهت خوب است که گفت وگو ها بین هر دو جناح سازنده، اثربخش و در عین حال با در نظر گرفتن منافع ملی باشد. اینکه گروه ها با یکدیگر سازش کنند و از همدیگر امتیاز بگیرند و نامش را تعامل بگذارند نه تنها سودی برای کشور نخواهد داشت، بلکه کشور را به بحران های جدید تری نیز دچار می کند. تعامل رعایت احترام متقابل است و گفتمانی همراه با ادبیات سیاسی مناسب و فاخر لازم است. نه اینکه از ارزش ها و گفتمان مربوط به منافع ملی و هویت جناح ها کوتاه بیاییم. گفتمان ها باید حقیقی و واقعی باشند و در عین حال حرمت ها در آن حفظ شود. بزرگان و فعالان دو جناح سیاسی اگر از ادبیات مناسب برخوردار باشند و گفتمان اثربخشی داشته باشند، این تعاملات می تواند موجبات سود و نفع مردم را فراهم کند و مردم از به وجود آمدن فضایی منطقی در کشور احساس آرامش کنند. به گونه ای نباشد که مردم احساس کنند که این تعامل منافع آنها را به خطر می اندازد.