یکی از اصلی ترین خواست های «صفحه خوانندگان» در چند شماره ای که منتشر شده است، چرخش حس مخاطب به آنجاست که «من خواننده روزنامه این صفحه را می نویسم»، یا به عبارت بهتر بازیگر این صفحه اوست و مای روزنامه مسئولیتی جز تدوین و گردآوری مواضع و دیدگاه های خواننده برعهده نداریم. در شش شماره ای که تاکنون از این صفحه انتشار یافته، این خواست در حد توان دنبال شده است.

اینکه فراخوان های ما عموما این طور شروع شده اند: پیامی که از میان تلفن ها و پیامک ها بیشترین بسامد و تکرار را داشته بیرون کشیده ایم و مطابق با آن فراخوان داده ایم تا تعداد بیشتری از خوانندگان روزنامه دیدگاه های خود را در این باره منعکس کنند.

در واقع اینجا هم سوژه از جانب مخاطبان بوده و هم به نوعی متر و محتوای گزارش آن سوژه با دیدگاه های خوانندگان تامین شده است.اما نکته ای که در این چند هفته آرام آرام خود را نشان داد، این بود که صفحه خوانندگان در کنار اینکه می تواند نوعی نمایشگر و انعکاس دهنده آرا و دیدگاه های مخاطبان خود باشد، آنجا که خواننده صراحتا از ما می خواهد گره و چالشی که در زندگی او برجسته شده پیگیری کنیم، صفحه خوانندگان می تواند با جمع بندی همین طرح سوال ها که فصل مشترکی با هم دارند آنها را با مسئول و مدیر مرتبطی در میان بگذارد و پاسخ آن سوال ها را بگیرد.

ما سعی می کنیم در هر شماره این پرسش را از خوانندگان خود مطرح کنیم که چالش مهم زندگی شما که امروز با آن درگیر هستید چیست و فکر می کنید سراغ کدام مقام مسئول باید برویم و آن چالش را نزد او طرح کنیم.