یکی از عجایب روزگار ما این است که بیشتر تمایل داریم با دشمنان مان به تفاهم و توافق برسیم تا دوستان. این هم توضیح و دیدگاه من درباره خبری است که این روزها خواندم و خبری که می گفت ترکیه و اسرائیل پس از شش سال در حال عادی سازی روابط خود هستند.

وقتی این خبر را خواندم، احساس خشم و غیرت در من جوشش کرد؛ به ویژه وقتی خواندم محاصره غزه جزء آخرین بندهای این توافق بوده و تا شش ماه دیگر قرار است به آن رسیدگی شود، چون مشکل اصلی از خود اسرائیل شروع شده بود که به کشتی کمک رسان «ماوی مرمره» در سال 2010 حمله کرد و تعدادی، از جمله 9 شهروند ترک را کشت. آنکارا آن زمان اعلام کرد روابط خود را با اسرائیل عادی نمی کند، مگر به سه شرط؛ اول عذرخواهی به خاطر آنچه اتفاق افتاد، دوم پرداخت غرامت به خانواده های کشته شدگان و سوم برداشتن محاصره ظالمانه غزه.