ای برده از چراغ هدایت فروغ ها

اندازه نیست جیب تو را این حقوق ها

فردا چه می دهید به محشر، جواب دوست؟

ای دشمنان که کنده زخلق خدای پوست

ای آنکه از عدالت مولادلت تهی است

فردا اگر معاد شود پاسخ تو چیست؟

بیش از نیاز دست درازی چه می کنی؟

با دین خویش این همه بازی چه می کنی؟

یادآور از عقیل و علی(ع) از امام خویش

تا بنگری در آینه شاید تمام خویش

فیش حقوق، این همه آیا عدالت است؟

یا اینکه در معاد، دلیل خجالت است

ایثار کن که عالم برزخ دروغ نیست

یعنی چراغ بخشش ما بی فروغ نیست