کتاب «مائده های زمینی و مائده های تازه» نوشته «آندره ژید» نویسنده نامدار فرانسوی، تنها دریچه ای نیست رو به دنیایی که نویسنده به آن می نگرد، بلکه چون آیینه ای است که ما را به ما می نمایاند. همراه با خواندن آن است که پرتوهایی از شور و حرارت خویشتن را باز خواهیم یافت. متن شاعرانه کتاب، پر است از گزاره های شهودی که همراهی با آنها، خواننده را به یافتن «نگرش خویش» رهنمون می سازد. ژید معتقد بود «مهم ترین اصل برای هر کس آن است که با وجود همه امکانات و چندگانگی هایی که در درون خود سراغ دارد، با خویشتن خویش صادق باشد». به تعبیری با خویشتن خویش بیگانه نباشد، بر خواسته هایش واقف بوده و از گذشته و آینده درگذرد.