پانزدهم تیرماه 1335 مصادف با جمعه و تعطیل بود، برخی از خبرهای مهم روز قبل آن در جراید نیز مورد توجه بسیاری از دوستداران اخبار اقتصادی بود، ازجمله خبر دادن وام طولانی مدت انگلیسی ها به صنایع ایران که در این باره آمده است: همان طور که قبلااطلاع داده بودیم، مدت اعتبار 10 میلیون لیره انگلیسی که برای ایران باز شده بود، منقضی شد، اما اطلاع حاصل گردید که چون هنوز قسمتی از اعتبار مذکور بلااستفاده مانده است و ضمنا پیشنهادهایی از طرف سازمان های مختلف دولتی برای استفاده از آن تسلیم گردیده است، مقامات انگلیسی موافقت با تمدیدمدت اعتبار مذکور نموده اند و این مدت تا هنگامی که پروژه های تسلیمی جدید به تصویب برسد، ادامه خواهد یافت. یک مقام مطلع اظهار کرد که فعلادر نظر نیست که اعتبار مجددی نظیر اعتبار 10 میلیون لیره ای برای ایران باز شود چون اخیرا صاحبان صنایع و تجار انگلیسی تسهیلاتی برای صدور ماشین آلات به ایران قائل شده اند که مدت اعتبار آن تا 5 سال است.

صاحبان شرکت های حمل و نقل درباره مقاله ای که در ستون اقتصادی روزنامه اطلاعات 14 تیرماه 1335 به چاپ رسیده بود، نشستی خصوصی ترتیب دادند و در این مورد به بحث و مذاکرات جدی پرداختند. در این مذاکرات فشرده آنها از پیشنهادهای نویسنده مقاله که ضرورت ایجاد اتحادیه های حمل و نقل و سازمان ها و تشکل هایی در این مورد را مطرح کرده بود، استقبال کردند. در بخش ابتدایی مقاله یادشده آمده بود: تزلزل نرخ های حمل و نقل این فکر را در برخی از مدیران شرکت های حمل و نقل به وجود آورده است که اتحادیه ای تشکیل بدهند، با اقدامات دسته جمعی از تنزل نرخ ها که اخیرا محسوس شده است جلوگیری کنند، اما ظاهرا بعضی شرکت های حمل و نقل با این فکر موافق نیستند و کوشش های طرفداران تشکیل اتحادیه یا کنسرسیوم حمل و نقل تاکنون به جایی نرسیده است. در ادامه این مقاله اشاره شده است: نرخ بار صادراتی به خرمشهر فعلاتنزل زیاد یافته، ولی نرخ بار به شمال افزایش پیدا کرده است و علت آن این است که اخیرا مقدار مهمی سنگ های معدنی برای صدور به شوروی معامله شده است و فعلانرخ متوسط هر تن بار به بندر پهلوی حدود 450 ریال است.