همیشه از این د فاع شد ه که همه فعالان و کنشگران و گروه های صنفی، نهاد و سازمان مربوط به خود را د اشته باشند. وظیفه این نهاد از یک سو د فاع از حریم و منافع آن صنف است ولی از سوی د یگر حراست از اخلاق حرفه ای و اعتبار صنف نیز وظیفه این نهاد است. د ر واقع حساسیت صنف نسبت به منافع اعضای آن موجب می شود که بیش از هر گروه د یگری نسبت به تخلفات و خطاهای احتمالی و رعایت اخلاق حرفه ای اعضای صنف حساس باشد. هرچند بسیاری از صنوف د ر ایران واجد تشکیلات قوی مرتبط با انجام این د و وظیفه نیستند و فقط تعد اد معد ود ی از صنوف مثل وکلاو پزشکانند که د ارای چنین سازمانی هستند و این نیز به د لیل جایگاه قانونی آنهاست.