تو ایمانت یقین دان آب دارد

دم از رهبر زدن آداب دارد

اگر مردی، چرا با فتنه یاری

چرا با نه دی کاری نداری

مگر آن عاشقان مردم نبودند؟

همه پیر و جوان مردم نبودند

تو آن گندم نما و جوفروشی

که هنگام سخن لال و خموشی

اگر اهل ولایت اهل دینی

چرا با فتنه خلوت می گزینی؟

چرا شک می کنی دائم شب و روز

بود راه علی(ع) روشن تر از روز

اگر دانی غدیر و کربلارا

رها کن این همه چون و چرا را

به امر رهبری باید بلی گفت

چنان که میثم و سلمان علی(ع) گفت

به غیر از راه رهبر، هرچه راه است

یقین دان آخرش ختم به چاه است