تو را نوشتم و گفتم پسر هزاران بار

کلید خانه خود را مده به استکبار

چه اعتماد کنی، تا سپر بیندازد؟

هنوز تیغ به دست است دشمن غدار

خیال خام به سر دارد و نمی داند

که خواب نیست به چشمان مردم بیدار

وطن که پاره تن گفته ایم و می دانی

نمی توان که به ذلت کشید با آزار

هزار تجربه کردیم و بود اصلاحات

پی خرابی ما با صدای ناهنجار

زبان نرم ندارد اثر به گرگ شقی

چنانکه نیست سزاوار لطف بر کفتار