فرض کنید کشوری تصمیم به ارتقای ورزش فوتبال در سطح ملی بگیرد. در همین راستا در سطح کشور برای استعدادیابی اقدام کند و برای آموزش استعدادهای منتخب، مربیانی بگمارد و لیگ نوجوانان و جوانان برگزار کند. این جریان پراستعداد به آرامی قوام بگیرد و رشد کند. اما این کشور در کمال تعجب، هیچ کدام از نوجوانان و جوانان برگزیده و آموزش دیده را به زمین های چمن اصلی و دارای سکوی تماشاچی راه ندهد. درعوض برای مشغول نگاه داشتن آنها، مدام دست به ساختن زمین های خاکی در اطراف شهرها و روستاها بزند. از سوی دیگر، نسلی که از سه دهه پیش در زمین های چمن اصلی بازی می کرد، هم اکنون الان پا به سن گذاشته، اما کماکان از مسابقات