گروه حوادث/ زمانی که رئیس اداره قتل آگاهی تهران بزرگ شدم، بازدید از صحنه های قتل را دوباره شروع کردم.

همیشه اعتقاد داشتم ما به عنوان پلیس جنایی، نماینده قربانی جنایت هستیم پس باید حق و حقوق ضایع شده اش را به او و خانواده اش بازگردانیم. با همین نگاه هم از روزی که پس از یک وقفه چند ساله پشت میز ریاست اداره قتل نشستم در اغلب صحنه قتل ها خودم حاضر می شدم. بیشتر مواقع نیز قاتل را در محل قتل شناسایی می کردم یا سرنخ های مهم را به دست می آوردم. حالااگر قاتل فرار نکرده و تهران بود خیلی زود دستگیر می شد. در غیر این صورت یکی دو روزی تحقیقاتمان ادامه می یافت. 5-4 سالی با همین شرایط گذشت. وضعیت طوری