چهارشنبه، سی ام مرداد یکی از تلخ ترین روزهای زندگی بهادر مولایی، وزنه بردار فوق سنگین ایران بود. مولایی ساعاتی قبل از مراسم بدرقه المپیکی ها از جمع نفرات اعزامی تیم ملی وزنه برداری خط خورد. او امید داشت یکی از پنج وزنه بردار ایرانی حاضر در ریو باشد، اما در آخرین دقایق نتوانست نظر مساعد شورای فنی را کسب کند. حادثه تلخ تر اما ساعاتی بعد رخ داد.

مولایی بامداد پنجشنبه هنگام بازگشت از تهران به مازندران، در جاده هراز در 20 کیلومتری آمل تصادف کرد و به شدت زخمی شد. او که به همراه پدر، پدربزرگ و برادرش پس از شرکت در مراسم بدرقه ورزشکاران اعزامی به المپیک ریو، با یک دستگاه خودری پراید به بابلسر برمی گشت، دچار سانحه شد و پدربزرگش را در این تصادف از دست داد. مولایی پس از بستری شدن در بیمارستان آمل، از ناحیه دست چپ و پای چپ جراحی شد و ساعاتی پس از این عمل به بیمارستان امام خمینی(ره) ساری انتقال یافت.

قرار است مراحل درمان این وزنه بردار به طور ویژه در ساری پیگیری شود و حتی وزارت ورزش هم دراین باره تمهیدات ویژه ای در نظر گرفته است.

به هر ترتیب مولایی معتقد است او باید مسافر ریو می شد و به انتقاد از خط خوردنش پرداخت: «در کلاچای گیلان، برنامه رکوردگیری در اردوی تیم ملی وزنه برداری بزرگسالان گذاشتند و کسب بهترین رکورد در این اردو، مبنای قرارگرفتن در ترکیب نهایی تیم برای المپیک ریو بود. بر همین اساس و در چندین مرحله، در چند روز اردوی تیم ملی، رکوردگیری از ملی پوشان حاضر در اردو انجام شد و با وجود آنکه همه بچه ها شاهد حذف شدن و خط خوردن نام هاشمی، رقیب من در این رکوردگیری ها در این چند مرحله بودند، اما هر بار او را در اردو حفظ می کردند. واقعا برای من جای تعجب است که کمیته فنی فدراسیون با این همه تجربه، چطور در این 10 سال حضور من در تیم های ملی، هیچ شناختی از من نداشتند و در این وضعیت نابرابر، نام مرا خط زدند تا شانس مسلم المپیک را از من بگیرند».