پنج شنبه شب گذشته در حالی کنسرت گروه موسیقی «شمس» به سرپرستی کیخسرو پورناظری در تالار وحدت برگزار شد که سالن و بالکن ها پر از جمعیت بود.به گزارش خبرگزاری مهر، کیخسرو پورناظری پس از 3 سال تنبورش را در تهران دست گرفته بود و ابتدا به تنهایی، سپس با دو پسرش سهراب و تهمورس و در انتها با گروه «شمس» نواخت. قسمت اول اجرا به تک نوازی ساز تنبور و دونوازی این ساز با ساز «کوزه» اختصاص داشت و کیخسرو پورناظری و آیین مشکاتیان نخستین کسانی بودند که در میان تشویق مردم روی صحنه آمدند. در این قسمت پورناظری نواخت و دو خطی هم از مولانا خواند که: رفت این دل سودایی گم شد دل و هم سودا/ کو برتر از این سودا، سودای دگر دارد. کیخسرو پورناظری حتی در جایی میان خواندن، نواختن ساز را برای لحظاتی متوقف کرد، اما این کنسرتی برای شنیدن آواز و شعر نبود بلکه یک کنسرت صد درصد موسیقایی بر پایه ساز تنبور بود.در قسمت سوم و پایانی همه اعضای گروه «شمس» روی صحنه آمدند. گروه 10 نفره ای متشکل از 6 مرد و دو زن که هشت نفرشان تنبور می نواختند.آنها کنار هم قرار گرفتند تا ملودی های نوستالژیک «راز»، «مطرب مهتاب رو» و «همراز» را بنوازند و بخوانند؛ ملودی هایی که ناخودآگاه جای شنیدن صدای شهرام ناظری را خالی می کرد. در این بخش بیش از همه سهراب پورناظری خواند و مورد تشویق و توجه حضار قرار گرفت. خصوصا در دو بخش که تک نوازی های سهراب پورناظری و تهمورس پورناظری هیجانی عجیب به حضار داد تا در میانه نواختن ساز هر کدام به تشویق آنها بپردازند.