نویسنده مجموعه «پادری» در نشست نقد و بررسی این سریال در فرهنگسرای رسانه گفت: هر کسی برای خود ایده ها و سلیقه هایی دارد. من هم سعی کردم با توجه به آنچه که در ذهن داشتم فیلمنامه ای بنویسم که نسخه اول آن با نام «دودکش» موجود بود. این کار را کمی سخت می کرد ولی من چنین شرایطی را در «پایتخت 2» تجربه کرده بودم، اما به هر حال مشکل بود چون کاراکترهایی داشتم که از قبل شکل گرفته بودند و نویسنده باید برایشان قصه ای جدید رقم می زد.

به گزارش خبرگزاری ها، کوروش نریمانی ادامه داد: به دنبال جوک گفتن نبودم و فقط می خواستم قصه ام را در یک فضای شیرین تعریف کنم. دلگرمی من اول از همه تهیه کننده و کارگردان بودند که در برابر مشکلات ایستادند و بعد از آن دوستان جلوی دوربین که همه به خاطر سابقه تئاتری بودنشان باعث شد شناخت خوبی از همه آنها داشته باشم، اما اگر هر نقدی به این فیلمنامه وارد باشد به این دلیل است که به هر حال سری اول این مجموعه سایه اش بر سر ما بود و من فقط به این فکر می کردم که بتوانم یک قصه را در سلامت اخلاقی به نتیجه برسانم.

این نویسنده ادامه داد: ما در این قصه خانواده محور عمل کردیم و آدم های سالمی داشتیم که بیشتر از این که بد باشند یا بدجنسی کنند به اصطلاح عامیانه طفلکی بودند. قرار بود کسانی را نشان دهیم که دچار اشتباه می شوند و در معرض خطا قرار می گیرند، اما اصلاح پذیرند. به نظر من نقطه قوت «پادری» پایان آن بود که فضا را برای فصل بعدی باز گذاشت.