منصور رستگار فسایی می گوید، در هر نوع تفسیر شعر حافظ، ما با یک «شاعر» سر و کار داریم که «شعر» تنها ابزار هنری بیان اندیشه های اوست و همین «عمل شاعرانه او»ست که سبب شده است تا «شعر»ش در قرن های متمادی پس از او، در مردم چنان اثری بگذارد که همه فارسی زبانان و دوستداران «شعر» در شعرش گمشده خود را بیابند و بشناسند.

به گزارش ایسنا، منصور رستگار فسایی مجموعه شش جلدی «شرح تحقیقی دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی» (بر اساس تصحیح خانلری) را در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر کرده است. او درباره کارهایی که تاکنون درباره حافظ انجام داده است، گفت: گاهی دانشجویانم را به حافظیه می بردم و کلاس های درس حافظ را در آنجا برگزار می کردم و سال ها در عصرهای شنبه برای گروهی از حافظ دوستان در یکی از حجره های حافظیه حافظ خوانی می کردم. در هر سمینار و مجمعی که سخن از حافظ می رفت، با علاقه و رغبت فراوان شرکت می جستم و به سخنرانی و عرضه مقاله می پرداختم و در کوشش هایی که برای نامگذاری «روز حافظ» و ایجاد مرکز حافظ شناسی و انتشار مجله حافظ پژوهی و انجمن دوستداران حافظ صورت می گرفت، شرکت مستقیم داشتم و در سال های اخیر و در دوران بازنشستگی نیز برنامه های حافظ خوانی و فال حافظ را در شبکه های جهانی اینترنتی ارائه می کردم. رستگار فسایی ادامه داد: ماحصل آن که در این 40 سال، حافظ عشق زندگی ادبی من بود و پیوسته می کوشیدم با اشتیاق فراوان، هر چه را که درباره حافظ نوشته می شود، بخوانم و حافظ پژوهی را یاد بگیرم.