روزگاری بازیکنان بزرگی در سپاهان حضور داشتند که همه برای موفقیت تیم تلاش می کردند. آن روزها کسی خود را از تیم بزرگ تر نمی دید؛ اما حال و روز سپاهان این روزها دیدنی است. بازیکنان تصمیم می گیرند با کدام مربی کار کنند و چه کسی روی نیمکت این تیم بنشیند.

حرف های تلخ محرم نویدکیا که حتی به مربی اخلاقمدار و نجیبی مانند فرکی رحم نکرد، نشان داد حال سپاهان اصلاخوب نیست. ویسی به محض ورود به اصفهان تصمیم گرفت محرم را برای خود نگه دارد تا به سرنوشت مربیان دیگر دچار نشود. او نویدکیا را با سلام و صلوات برگرداند؛ اما او و همه مدیران سپاهان با این کار عزت سپاهان را از بین بردند. سپاهان حالاتیمی است که کلاباید در خدمت بازیکن باشد وگرنه هر لحظه احتمال تغییر در کادر فنی وجود دارد. سپاهان در بازی خانگی فقط مقابل پدیده نباخت. این تیم همه اصول تیمداری و باشگاهداری را باخت.

روزی که عبدالله ویسی با بازگشت محرم نویدکیا به سپاهان موافقت کرد، خیلی ها به او خرده گرفتند. خیلی ها گفتند چرا او این کار را کرده است و بازیکنی که حرمت پیشکسوتان را نگه نمی دارد، چرا باید دوباره به تیم برگردد؟ محرم برگشت، از همه عذرخواهی کرد و در هیاهوی تشویق هواداران در تمرینات شرکت کرد.

لیگ برتر شروع شد و سپاهان نخستین بازی خودش را باخت.شاید اگر هر مربی دیگری بجز ویسی بود در همان نخستین بازی با واکنش تند هواداران روبه رو می شد، اما...

سیاست ویسی خوب جواب داد. شاید محرم نویدکیا تا آخر فصل برای سپاهان بازی های زیادی انجام ندهد و شاید طبق عادت مصدوم شود و نتواند برای تیمش به میدان برود، اما نکته این است که ویسی خودش را تا انتهای فصل بیمه کرد.

اگر ویسی سیاست بازگشت نویدکیا به تیم را به خرج نمی داد از همان هفته نخست فریادهای «حیا کن، رها کن» شنیده می شد و او نمی توانست براحتی هجمه و خشم هواداران را کنترل کند.

هواداران به خاطر حرکت ویسی، بازگشت محرم و این که تیم وارد حاشیه نشود فعلاسکوت کرده اند؛ اما شاید در هفته های بعد اگر سپاهان نتیجه نگیرد و دوباره در مسیر ناکامی های قبل پیش برود، احترام به محرم هم شکسته شود. هوادار تا اندازه ای آستانه شکست و ناکامی دارد و....