با تصمیم وزارت کورسوی امیدی در دل لیلارجبی روشن شد. او بعد از ماه ها تمرین با همسرش، پیمان رجبی برای المپیک در ریو مربی نداشت، چرا که آی.دی کارت مربیان تنها به دونده های صد متر، احسان حدادی و نعیما خواجوی، مسئول کمیته آموزش فدراسیون دوومیدانی رسید. با این حساب لیلارجبی، پرتابگر وزنه بانوان باز هم بدون مربی پا به المپیک می گذارد؛ اتفاقی که لیلااز آن ناراضی بود اما چاره ای جز سکوت هم نداشت.

با این حال وقتی رباب شهریان، معاون توسعه ورزش بانوان موافقت وزیر ورزش را برای حضور شش نواب رئیس فدراسیون های المپیکی گرفت، پریسا بهزادی، نایب رئیس دوومیدانی و پرتابگر سابق وزنه هم در فهرست مسافران قرار گرفت؛ اتفاقی که پیمان رجبی، همسر و مربی لیلاهم قبلاپیشنهادش را کرده بود و حالالیلارجبی هم از آن استقبال می کند. خودش می گوید: «همان که پریسا باشد بهتر است. دوره قبل در المپیک لندن از تیم 15 نفره همه مرد بودند، جز من و هیچ کس کنارم نبود.

حالاراضی ام که حداقل با وجود پریسا من دیگر موقع مسابقه تنها نیستم.» به نظر او البته حضور مربی کنار ورزشکار ضروری است:«ورزشکار هنگام مسابقه باید مربی اش کنارش باشد. هر چند نزدیکش نباشد. من هیچ فرقی با والیبالیست ها ندارم. نبود مربی مثل این است که تیم ملی والیبال تمرین می کند اما در مسابقه بگویند بدون مربی بازی کند.»

پریسا بهزادی نایب رئیس فدراسیون دوومیدانی که قبلاهم تجربه همراهی لیلارا در رقابت های آسیا داشته از این پیشنهاد خوشحال است. او می گوید: «لیلاماه هاست که همراه مربی اش پیمان رجبی تمرین می کند. او تلاش زیادی برای موفقیت در المپیک انجام داده است. اگر تشخیص آنها این بوده که من به عنوان همراه و مربی کنار لیلاباشم، خوشحالم. امیدوارم بتوانم مثل سال هایی که در آسیا کنارش بودم، مثمرثمر باشم. به هر حال خودم پرتابگر وزنه بودم و رکورددار این ماده در کشور. از اعتماد این دو نفر هم خوشحالم.»

او برای لیلاآرزوی موفقیت در میدان سخت المپیک را دارد: «المپیک میدان بزرگی است. لیلاو بقیه دوومیدانی کاران با همه توان در سرما و گرما تمرین کرده اند، اما آنچه در این رویداد بزرگ رقم می خورد، تقسیم مدال بین سه نفر است. برای لیلارجبی آرزوی پیروزی می کنم تا بتواند با رکوردشکنی اش فینالیست شود و خدا هم کمک کند تا مدال بگیرد، نتیجه ای که همه را راضی کند.»