در 28 فوریه، افراد مسلح وارد مرکز عملیات «اوکرتلکام» در کریمه شدند، حرکتی که به میزان زیادی توانایی روسیه برای رهگیری اطلاعاتی از اوکراین را ارتقا داد. روسیه قادر بود به راحتی در زیرساختارهای ارتباطی اوکراین تداخل ایجاد کند و جالب است که بسیاری از این تاسیسات را کارشناسان شوروی سابق ساخته اند که بسیاری از آنها در روسیه ساکن هستند و همین موضوع کار آنها را ساده تر کرد. «دانیل کوهن» که ریاست «برنامه جنگ سایبری» در «موسسه مطالعات امنیت ملی» را بر عهده دارد، می گوید: «برای اولین بار، فکر می کنیم رابطه بین نظامیان کماندو و افراد سایبری را دیدیم و آنها برای به کارگیری سلاح های سایبری و نفوذ به زیرساختارهای حیاتی اوکراین با یکدیگر همکاری کردند».رخدادها در اوکراین نشان دهنده اهمیت روزافزون سیاست خارجی روسیه برای جنگ سایبری و جاسوسی سایبری است. کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق فهمیده اند که تحت نظارت نزدیک قرار دارند و روسیه به دنبال اعمال نفوذ است. «مک برنی»، استاد علوم رایانه دانشکده «کینگز» لندن، گفته است این بخشی از «دکترین بعد از جنگ» روسیه است که به نظر می رسد در حال توسعه است. روسیه به دنبال مه آلودکردن اوضاع است تا معلوم نباشد تهاجمی روی داده، مهاجمان چه کسانی هستند و مسئولیت آن بر عهده کیست. «این وضعیت مه آلود موجب می شود آماده کردن حمایت داخلی و خارجی مشکل شود و نتوان به طور مناسب و به موقع اقدام کرد. درخواست کمک از ناتو در زمانی که کاملامشخص نیست که آیا این تهاجم از خارج بوده یا از داخل، بسیار مشکل است؛ به اعتقاد من فعالیت های سایبری روسیه را باید با این دکترین جدید بررسی کرد که فقط به عنوان یک فعالیت دیگر از بین فعالیت هایی که برای ارعاب و سردرگم کردن طرف مقابل طرح ریزی شده است». در واقع، مشکل اثبات منشا یک حمله سایبری می تواند موجب روی آوردن به جنگ متعارف شود.