اعتیاد تاریخی کشور به نفت، زمینه های ناکارآمدی سیستماتیک را در کشور فراهم کرده است. آنچه در ادبیات اقتصادی از آن به «نفرین منبع نفت» یاد می شود، دلیلی بر بد و مکروه بودن نفت نیست و صدالبته ماده خدادادی نفت خودبه خود مذموم نیست. آنچه به نفرین منبع مصطلح است، این است که بررسی های تاریخی نشان می دهد اغلب کشورهای با وفور یک یا چند منبع طبیعی خاص که در نهاد بازار جایگاهی برای خود دارند، از سطح پایین توسعه یا توسعه نیافتگی رنج می برند. وابسته بودن کشور به یک منبع خاص مانند نفت و به ویژه مدیریت ناصحیح درآمدهای ناشی از آن، منجر به خودباوری دولت ها، ضعف دموکراسی در کشور، فقدان سیستم مالیاتی قابل اتکا