اعتماد| محمدرضا منصوری، آوازخوان جوانی که سال 1391 با آلبوم موسیقی سنتی «ترانه شو فریاد مرا» خود را به جامعه هنری معرفی کرد این روزها با اجرای دو ترانه نوستالژیک در ابتدا و انتهای نمایش «راپورت های شبانه دکتر مصدق» به صحنه تالار وحدت بازگشته است: تالاری که او در سال 1393 با گروه «بیداد زمان» کنسرتی موفق در آن ارایه داد. منصوری معتقد است اهمیتی که باید به ترانه ها داده نمی شود چه از سوی بسیاری از ترانه سراها و چه از سوی جامعه شناسان. این در حالی است که در کشورهای صاحب موسیقی و حتی ایران چند دهه پیش با رصد ترانه ها می شد حال و احوال جامعه و برآیند اندیشگی مردم را تحلیل کرد، در واقع با تحلیل محتوای ترانه ها امکان سنجش حال درونی مردم و دغدغه های شان فراهم می شد که چنین مهمی امروز مقدور نیست.