چندی است که بازار داخلی پوشاک کشور مورد هجوم برندهای مطرح و نیمه مطرح جهانی قرار گرفته است؛ برندهایی که بعضا مجوز ورود به کشور را دریافت و برخی نیز در نوبت دریافت مجوز برای حضور در بازارهای داخلی هستند.

نام هایی که نیازی به تبلیغات گسترده ندارند، زیرا برای مردم شناخته شده هستند، لذا به محض ورود، بازار و مخاطب خود را پیدا کرده و با شگردهای خاص خود برای خریدار جذابیت پیدا می کند؛ شگردهایی که تولیدکنندگان داخلی از چند و چون آن بی خبر هستند.

ارزش بازار پوشاک داخلی حدود 12 میلیارد دلار در سال است که نزدیک 5/2 میلیارد دلار آن از طریق واردات و قاچاق تامین می شود. بخشی از واردات پوشاک از طریق برندهای مجوزدار از سهم واردات به صورت قاچاق کاسته خواهد شد و البته بخش کمتری نیز از سهم تولیدکنندگان داخلی کسر خواهد شد. لذا ورود این برندها در کوتاه مدت باعث فشار به واردکنندگان داخلی و کاستن از سهم بازار آنها خواهد شد. رقابت، الفبای پیشرفت و لازمه ارتقای کیفیت است، مشروط بر این که فضای رقابت عادلانه، منصفانه و برابر باشد که تحقق این فضای عادلانه از وظایف حاکمیت و دولت است. دولت باید در کنار صدور مجوز برای برندهای خارجی به کشور، همزمان نسبت به ایجاد تسهیلات و امکانات موردنیاز برای تولیدکنندگان داخلی جهت ورود به این زمین مسابقه اقدام کند. بستن دست و پای تولیدکننده داخلی و فرستادن آن به رقابت با رقیب خارجی سراپا مسلح، جز نابودی تولیدکننده داخلی، ثمر دیگری ندارد.