بازی با لهستان یک بار دیگر جنگندگی بازیکنان والیبال ایران را به نمایش گذاشت. همان نوع بازی که همگان از ملی پوشان انتظار دارند، اما این تیم باز هم قابلیت های نهفته زیاد دارد که باید در رقابت های المپیک به کار گیرد.

ملی پوشان با یک امتیاز خوب که از لهستان گرفتند باید برای مقابله با کوبا آماده شوند. بازی با کوبا حکم مرگ و زندگی را برای ما دارد و یک فینال است. کوبا تیمی جوان است و بازی آنها مثل ابر بهاری بگیر نگیر دارد. البته نباید فراموش کنیم والیبال کوبا با پیشینه ای قابل احترام همیشه خطر ساز است. با توجه به تجربه تیم ما باید بتوانیم این بازی را ببریم اما نباید خودمان را از پیش برنده بدانیم آن هم به خاطر پیشینه ای که والیبال کوبا دارد. به اصطلاح خودمانی والیبال در خون آنهاست.

بعد از بازی با لهستان و کسب یک امتیاز، اینک تیم ملی روحیه بهتری پیدا کرد و این امتیاز خیلی به تیم ما کمک می کند. بچه ها هنوز به صعود امیدوار هستند و شکست دادن کوبا یک گام بزرگ است. آنها می توانند با عبور از مصر با خیال راحت تر به بازی حذفی فکر کنند. حتی به اعتقاد من شانس بازی ما با روس ها 50 50 است. تیم ایران با تمام تیم های حاضر در المپیک بازی کرده و این روزها زمان استفاده از تجربیات پیشین است. متاسفانه گاهی بازیکنان ما غیرحرفه ای عمل می کنند که این نکته جای تامل دارد. در بازی با لهستان کورک و کوبیاک کار قشنگی نکردند که برای بچه های ما کری خواندند، اما رفتار بازیکنان ایران هم خوشایند نبود و بچه ها علاوه بر بازی خوب باید خویشتنداری کنند و روی اعصاب خودشان مسلط باشند. در مجموع چنین رفتاری را نمی پسندم و به نظرم در روزهای سخت آینده تکرار این گونه رفتارها به والیبال ایران لطمه می زند.