احمد فردید در عمر نسبتا طولانی اش (1373-1289) هیچ کتابی ننوشت، برخی می گویند بر عکس واژه سازی و جعل اصطلاحات برای مفاهیم فلسفه غربی که در آن استاد بود، نوشتن جمله برایش سخت بود و جز چند مقاله در دوران جوانی اش، آنچه از او به یادگار مانده سلسله ای است از سخنرانی ها و فایل های صوتی پیاده شده و نشده و البته نقل قول هایی که دیگران، اعم از شاگردان و هم دوره هایش واگویه می کنند. بی سبب نیست که او را فیلسوف شفاهی می خوانند. با وجود این اما تردیدی نیست که یکی از تاثیرگذارترین چهره های فکری در ایران معاصر بود و هست، اگر نگوییم موثرترین و بی شک مهم ترین فیلسوف مدرن ایرانی است، باز اگر نگوییم تنهاترین