فستیوال موسیقی بارانا در حالی جمعه شب، روز پایانی خود را سپری کرد که سهراب پورناظری - نوازنده تنبور و کمانچه - و آنتونیو ری - نوازنده اسپانیایی گیتار - برنامه مشترک خود را روی صحنه بردند.

به گزارش ایسنا، در ابتدای این کنسرت که با نیم ساعت تاخیر آغاز شد، آنتونیو ری به صحنه آمد و به تکنوازی چهار قطعه پرداخت. ری بین قطعات و هنگامی که با تشویق حاضران مواجه می شد، با کلمات فارسی از آنها تشکر می کرد. پس از تمام شدن این بخش و با خروج آنتونیو ری از صحنه، سهراب پورناظری همراه نوازندگان عود، درامز، سنتور، گیتار الکتریک و سازهای کوبه ای وارد شد. آغازگر این قسمت از برنامه، نوای تنبور پورناظری بود که پس از چند دقیقه با آواز او نیز همراه شد که می خواند: در عشق توام نصیحت و پند چه سود / زهرآب چشیده ام مرا قند چه سود / گویند مرا که بند بر پاش نهید / دیوانه دل است پا بر بند چه سود. در ادامه، صدای سازهای دیگر نیز اضافه شد و این قطعه به پایان رسید. قطعه دوم این بخش نیز با نوای تنبور آغاز شد و پورناظری خواند: سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی... در اجرای این قطعه نوازندگان مهارت و سرعت خود را در نواختن ساز نشان دادند. پورناظری در سخنانی اظهار کرد: بهمن ماه 1394 این فرصت فراهم شد تا با آنتونیو این طرح را شروع و چندماه بعد، در اسپانیا آن را ضبط کنیم. ما به یاد زریاب کبیر نام این طرح را «زریاب» گذاشتیم که تا چند وقت دیگر به شکل آلبوم صوتی در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت. او ادامه داد: رویایی داشتیم که یک موسسه فرهنگی - هنری بتواند کاری را در زمینه فرهنگ و هنر این کشور انجام دهد که به حقیقت پیوست. امیدواریم وضعیت کشور مانند حال حاضر با ثبات باشد تا بتوانیم این کار را دوباره تکرار کنیم؛ در ادامه قطعه ای اجرا شد سپس هنرمندان بر مبنای موسیقی فلامینکو یک بداهه نوازی را با نام «جویبا» به معنی باران اجرا کردند. قطعه پایانی این کنسرت «زریاب» نام داشت که به گفته پورناظری، در آن تلاش شده بود تا مسیری را که زریاب از ایران تا آندلس طی کرده است، با تم های ایرانی، فلامینکو و عربی نشان داده شود.