در ابتدای قرن بیست و یکم کشورهای سوسیال دموکرات اروپا شرایط مساعدی داشتند. آنها از سیستمهای حکومتی میانه – چپ بهره میگرفتند و بیش از آنکه به حکومت صرف بیندیشند درصدد کسب اعتبار بودند و گمان میکردند که مبلغ خوبی برای سیستمهای کاپیتالیستی نیز هستند.

16 سال پس از آن ایام سوسیال دموکراتها در بدترین دوران خود به سر میبرند و به نظر میرسد سرکوبشان توسط حکومتهای دست راستی در اروپا اثر محسوسی را بر آنها گذاشته باشد. سیستمهای مبتنی بر «همکاری دو حزب» و ائتلافهای دلبخواهی و اجباری بین سیاستمدارانی کاملا متفاوت نیز به یک اصل رایج تبدیل شده است و تحت هر شرایطی این جناح «میانه – چپ» است که سنگینترین ضربات را متحمل شده و حق دارد نسبت به آینده خویش بیمناکتر شود.