با وجود نورهای مصنوعی در شب، تقریبا یک سوم مردم جهان دیگر نمی توانند ستارگان کهکشان راه شیری را مشاهده کنند. مدت هاست، تاثیرات مخرب آلودگی نوری ثابت شده، اما دانشمندان در حال بررسی تاثیراتی هستند که قرارداشتن مستمر در معرض نور بر سلامت انسان دارد. مطالعه ای که در Current Biology منتشر شده، خبرهای خوب و بدی را به نتایج تحقیقات دانشمندان اضافه می کند. محققان هلندی می گویند، نبود چرخه طبیعی روشنایی تاریکی می تواند در طیف گسترده ای از شاخص های سلامت ازجمله تراکم استخوان اختلالات شدید ایجاد کند.

روزنامه ایندیپندنت در این باره می نویسد، دانشمندان تحت شرایط ویژه موش هایی را که به مدت شش ماه در معرض نور مصنوعی مداوم نوعی تکنیک شکنجه قرارداشتند، مورد بررسی قراردادند. محققان می گویند، خبر خوب در این است که تاثیرات منفی نورهای مصنوعی بر سلامت، در صورت بازگشت چرخه طبیعی روشنایی تاریکی بازگشت پذیر هستند. برای بررسی تاثیرات نور زیاد، دانشمندان الکترودهایی را در بخش هایی از مغز موش ها کاشتند که چرخه های زیستی شبانه روزی را کنترل می کنند و سپس فعالیت سلول های عصبی را در مغز موش مشاهده کردند. مولفان این مقاله درباره نتایج این مطالعه در نشریه نیچر می نویسند، با وجود آن که موش ها امکان ساختن لانه و حرکت آزادانه را داشتند، اما هنگام خواب نمی توانستند به طور کامل از قرارگرفتن در معرض نور دوری کنند. در نتیجه این شرایط، سلول های خاص تپش های نامنظمی را آغاز کردند؛ موش ها چرخه شبانه روزی 5/25 ساعته را پذیرفتند و با از دست دادن تراکم استخوان و قدرت ماهیچه ها ضعیف و آسیب پذیر شدند؛ اما پس از آن که محققان، دوره های تاریکی را دوباره برگرداندند، همه سیستم ها به حالت طبیعی خود بازگشتند.