بیش از پنج روز از مرگ دختربچه افغانستانی در بیمارستان نمازی شیراز می گذرد، اما هنوز در گوشه وکنار فضای مجازی، بحث درباره مرگ او، ادامه دارد. به تازگی، وزیر بهداشت اعلام کرده است که «پیوند اندام ایرانیان به اتباع خارجی ممنوع است و من از این قانون دفاع می کنم و آن را برای حفظ حرمت ایرانی ها لازم می دانم». شاید اگر او لفظ «حفظ حرمت ایرانی ها» را به کار نمی برد، با چنین واکنش های منفی ای روبه رو نمی شد، اما حالاکاربران ایرانی با هشتگ های مختلف از وزیر بهداشت می پرسند که آیا مرگ یک دختربچه 12 ساله، می تواند حرمت ایرانی ها را حفظ کند؟ از سال 72، تلاش هایی برای جلوگیری از پیوند اعضای بدن ایرانی ها به اتباع کشورهای خارجی شروع شده است. در این سال، شورای عالی پیوند اعضا مصوبه ای را تصویب و ابلاغ کرد که براساس آن پیوند عضو برای اتباع خارجی در ایران ممنوع شد. بعد از آن در سال 79، ماده واحده ای تحت عنوان قانون پیوند اعضای بیماران فوت شده یا مرگ مغزی تصویب شد، اما به نظر می رسد که هنوز هیچ قانونی در مورد اشخاص زنده که خودشان عضو اهدا می کنند، نداریم. بسیاری از حقوق دانان معتقدند که اگر بیمارستانی پیوندی برای اتباع خارجی انجام دهد، مرتکب جرمی نشده است چراکه براساس مقررات امور پزشکی و وظیفه شرعی و اخلاقی پزشک، کمک به هم نوع و زنده نگه داشتن او، امری واجب است، با این همه به نظر می رسد که موضوع پیوند اعضا نیازمند یک قانون بندی جدید است؛ قانونی که در آن نه اعراب پولدار بتوانند اعضای بدن ایرانی ها را با نازل ترین قیمت خریده و پیوند بزنند و نه از سوی دیگر، اتباع نیازمند کشورهای دیگر، برای پیوند دچار مشکل شوند.